In de wereld van de financiële wereld worden legendarische investeerders vaak in stille concurrentie tegen elkaar geplaatst. Twee van de meest prominente figuren, Warren Buffett en Bill Ackman, hebben beleggen historisch gezien op verschillende manieren benaderd, maar beide hebben indrukwekkende rendementen opgeleverd. Terwijl Buffett, het ‘Orakel van Omaha’, zijn imperium opbouwde op basis van patiëntwaarde-investeringen, maakte Ackman naam als een agressieve activistische investeerder. Nu signaleert Ackman een mogelijke verschuiving, met als doel het langetermijnholdingmodel van Buffett te evenaren.
De overeenkomsten: kernstrategieën van Elite Returns
Ondanks hun verschillende publieke personages delen Buffett en Ackman de belangrijkste principes die ten grondslag liggen aan hun succes.
Geconcentreerde portefeuilles: Beide beleggers tarten de conventionele wijsheid door hun beleggingen te concentreren. In plaats van te diversifiëren over tientallen aandelen, plaatsen ze aanzienlijke inzetten op een select aantal aandelen. Buffett’s Berkshire Hathaway bezit bijna de helft van zijn portefeuille ter waarde van $311 miljard in slechts drie aandelen: Apple, American Express en Bank of America. Ackman’s Pershing Square volgt dit voorbeeld, waarbij Uber, Brookfield Corp. en Howard Hughes Holdings meer dan de helft van zijn portefeuille van $ 14,6 miljard voor zijn rekening nemen.
Deze strategie werkt omdat beide managers een diep financieel inzicht hebben en het vermogen hebben om ondergewaardeerde bedrijven te identificeren.
Buy-and-Hold-discipline: Hoewel Ackman ooit bekend stond om het innemen van activistische posities en het snel verlaten ervan, legt hij nu de nadruk op langetermijnbeleggingen. De aanpak van Buffett is altijd consistent geweest: zijn favoriete beleggingsperiode is ‘voor altijd’, waarbij hij prioriteit geeft aan outperformance op de lange termijn boven marktschommelingen op de korte termijn. Beide investeerders geven nu de voorkeur aan duurzame bedrijven die gepositioneerd zijn voor duurzame groei.
Uitzonderlijke prestaties: Gedurende zes decennia heeft Buffett’s Berkshire Hathaway een gemiddeld jaarlijks rendement van 19,9% behaald – een opmerkelijk trackrecord. Ackman’s Pershing Square, opgericht in 2004, blijft niet ver achter, met een jaarlijkse groei van 19,8%. Hoewel de geschiedenis van Ackman korter is en er kosten aan verbonden zijn, vallen de consistente rendementen van de elite niet te ontkennen.
De verschillen: tactiek en schaal
Waar deze investeerders uiteenlopen is hun operationele methoden en financiële structuren.
Actieve versus passieve investering: Buffett bouwt langetermijnbelangen op in gevestigde bedrijven, waaronder particuliere bedrijven zoals See’s Candies en Geico. Ackman richt zich traditioneel uitsluitend op beursgenoteerde aandelen, op zoek naar mogelijkheden voor activistische interventie. Het verschil is een kwestie van controle: Buffett is volledig eigenaar van bedrijven, terwijl Ackman ze van buitenaf beïnvloedt.
Structuur en kosten: Berkshire Hathaway is een beursgenoteerde holdingmaatschappij zonder beheerkosten voor beleggers. Ackman’s Pershing Square is een hedgefonds dat een jaarlijkse vergoeding van 1,5% plus 16% van de prestatie in rekening brengt, waardoor een structuur met hoge kosten maar potentieel hoge beloningen ontstaat.
Risicoprofielen en omvang: Ackmans activistische benadering introduceert een grotere volatiliteit, gekenmerkt door gedurfde weddenschappen op bedrijven als Canadian Pacific en Herbalife. De meer conservatieve portefeuille van Buffett, ondersteund door ruim $300 miljard aan contanten, maakt strategische acquisities mogelijk die Ackman nog niet kan repliceren.
Wat dit betekent: de toekomst van waardebeleggen
Buffetts aangekondigde pensionering in 2025 en Ackmans ambitie om een ‘moderne Berkshire Hathaway’ te bouwen duiden op een mogelijke convergentie van strategieën. De erfenis van Buffett is waarde op de lange termijn, en Ackman lijkt naar een soortgelijk model te verschuiven. Beide managers hebben bewezen dat ze het aandeelhoudersrendement kunnen maximaliseren, zij het op verschillende manieren.
Of Ackman Buffett volledig kan evenaren valt nog te bezien, maar de afstemming van de langetermijndoelen geeft aan dat de toekomst van waardebeleggen een mix van geduldige kapitaalallocatie en strategische interventie kan zien.
