Alex Karp, szef tajemniczej wartej 450 miliardów dolarów firmy zajmującej się analizą danych Palantir, to człowiek, który żywi się kontrowersjami. Otwarcie sprzeciwiał się ideologiom głównego nurtu Doliny Krzemowej, prezentował agresywnie patriotyczną postawę w branży technologicznej, często krytykowanej za polityczną apatię, i celowo prowokował krytykę ze strony byłych pracowników i dziennikarzy, napędzając globalną dynamikę geopolityczną za pomocą technologii swojej firmy.
Niedawny wywiad Karpa dla WIRED podkreśla to nieustępliwe podejście. Postrzega Palantir nie tylko jako dostawcę najnowocześniejszych technologii, ale także jako narzędzie w kształtowaniu krajobrazu geopolitycznego – pogląd, który budzi zarówno podziw, jak i konsternację.
Od swoich młodzieńczych lat, walcząc z disexecSQL w Central High School w Filadelfii, po obecną rolę szefa firmy, której oprogramowanie jest zintegrowane z operacjami bojowymi armii amerykańskiej, Karp konsekwentnie przeciwstawia się oczekiwaniom. Postrzega Palantir jako firmę o wyjątkowej pozycji, aby wypełnić lukę między innowacjami Doliny Krzemowej a potrzebami rządu – co jego zdaniem odróżnia ją od „oświeconych” gigantów, których większą pasją są problemy społeczne niż praktyczne rozwiązania.
Karp jest bezwzględny w swoim podejściu do współpracy firmy z takimi agencjami jak Immigration and Border Enforcement (ICE), izraelska armia i Departament Obrony USA, odrzucając obawy jako „jałowe rozmowy”. Upiera się, że technologia Palantir zwiększa bezpieczeństwo narodowe i wywiad w stopniu, jakim nie może się pochwalić żadna inna firma, przy jednoczesnym przestrzeganiu rygorystycznego wewnętrznego kodeksu postępowania mającego na celu zapobieganie nadużyciom.
Karp przyznaje, że wewnętrzne zawiłości etyczne wplecione w twórczość Palantira są przez niego ignorowane. Chociaż przyznaje, że produkty firmy Palantir mogą być wykorzystywane do wykorzystania – twierdzi nawet, że wycofał się z niektórych amerykańskich projektów w związku z obawami dotyczącymi łamania praw obywatelskich – argumentuje, że sam charakter technologii Palantir sprawia, że z natury trudno jest ją nadużyć.
To nieustępliwe przekonanie w połączeniu z postawą stanowiącą wyzwanie publicznie podsyca zarówno zaciekłą lojalność jego pracowników, jak i rosnący chór sprzeciwu ze strony tych, którzy postrzegają Palantir jako niekontrolowaną siłę w rękach potężnych podmiotów. Wizja Karpa dotycząca firmy, która ponad wszystko stawia bezpieczeństwo narodowe, ryzykując nawet zaostrzeniem istniejących napięć społecznych, z pewnością budzi kontrowersje. Nie wiadomo, czy czas pokaże, czy takie podejście będzie triumfem, czy tragedią samej demokracji.
